Antara mudahnya berlaku penyebaran virus penyakit Tangan, Kaki dan Mulut (HFMD) yang semakin meningkat kebelakangan ini iaitu melalui alat permainan, tandas dan kain lampin.

Ibu bapa dan pengendali tadika perlu membersihkan alat permainan, tandas dan kain lampin yang telah digunakan oleh bayi atau anak-anak mereka bagi mengelak penyakit HFMD dari merebak.

Jumlah kes HFMD meningkat setakat Jun berbanding tempoh yang sama tahun lalu. 12 negeri menunjukkan tanda-tanda HFMD kecuali Johor, Sabah dan Sarawak.

Pengarah Bahagian Kawalan Penyakit, Kementerian Kesihatan, Datuk Dr. Chong Chee Keong berkata kuman penyakit itu mudah berjangkit daripada seorang kanak-kanak kepada kanak-kanak yang lain menerusi alat dan barang permainan yang diguna bersama.

“Sudah tentu mereka perlu menjaga kebersihan di dalam rumah juga. Dengan andaian bahawa kanak-kanak suka bermain bersama-sama, adalah lebih baik jika ibu-ibu mengasingkan anak-anak mereka.

“Saya tahu memang sukar hendak mengasingkan kanak-kanak kerana memang sifat mereka suka bermain bersama-sama,” katanya kepada pemberita selepas merasmikan Persidangan Antarabangsa Ketagihan Nikotin 2018 (KLNAC2018) di sini hari ini.

Persidangan dua hari yang bermula hari ini itu juga dihadiri Naib Canselor Universiti Malaya Datuk Ir Dr. Abdul Rahim Hashim.

Semalam, Menteri Kesihatan Dr. Dzulkefly Ahmad berkata jumlah kanak-kanak dijangkiti penyakit tangan, kaki dan mulut di Pulau Pinang meningkat kepada  1,616 kes daripada 1,555 kes yang dilaporkan pada Jumaat.

Penyakit tangan, kaki dan mulut adalah sejenis penyakit yang berpunca daripada virus yang mudah berjangkit terutama virus Coxsackie A16 dan Enterovirus 71 (EV71) dan boleh merebak menerusi air liur, cecair luka dan najis.

Tanda-tanda penyakit

Tanda-tanda jangkitan termasuk demam, ruam dan bintik-bintik di tapak tangan dan kaki serta ulser pada mulut dan lidah, selain jangkitan pada saluran pernafasan atas dan sesak nafas.

Chong juga berkata semua negeri mencatat peningkatan dalam jumlah kes tetapi beliau tidak memberikan perinciannya.

Sumber: Bernama

Apabila tiba masa untuk melahirkan, sokongan daripada suami amat diperlukan. Kehadiran suami amat diperlukan untuk sentiasa berada di sisi isteri ketika mengharungi kesakitan kontraksi.

Berikut adalah tip yang boleh dijadikan panduan buat suami ketika berada di dalam bilik bersalin.

Kuatkan semangat

Menjadi suami bererti anda perlu jadi kuat dalam segala aspek. Jadi, jangan takut kepada darah atau jarum suntikan. Anda kena kuat semangat.

Sebaik-baiknya, anda duduk dekat dengan bahagian kepala isteri supaya dekat dengan telinganya. Tentu ia akan lebih memudahkan anda memberi kata-kata semangat dan semasa kontraksi menyerang, dapatlahir anda mengosok bahagian belakang isteri.

Info teknik meneran

Apabila anda dan isteri sama-sama menyertai kelas antenatal, dapatlah anda mengetahui sedikit sebanyak ilmu tentang teknik meneran yang betul.

Apabila tiba masanya, anda dapat membantu mengingatkan isteri, cara meneran dengan betul supaya bayi dapat dikeluarkan dengan lancar.

Bacakan doa dan zikir

Kadang-kala isteri hilang kawasan apabila sakit kontraksi menyerang. Dalam keadaan sebegini, berkemungkinan isteri lupa tentang doa dan zikir yang patut dibaca bagi mengurangkan kesakitan.

Jadi, anda perlu memainkan peranan dengan membantu membacakan doa dan zikir yang berkaitan.

Bantu isteri meneran

Ketika tiba saat untuk meneran, anda perlu memberi semangat dan sokongan. Antara yang boleh anda lakukan ialah mengampu badan isteri atau memegang erat tangannya agar lebih mudah untuknya meneran.

Kurangkan kesakitan isteri

Proses meneran mungkin berlaku lebih daripada sekali. Tambahan pula, meneran hanya boleh dilakukan ketika kontraksi datang.

Semasa tiada kontaksi cuba redakan kesakitan isteri dengan mengurut bahagian belakangnya, mengelap peluh mahupun bisikkan kata-kata semangat.

Kelahiran terutama secara pembedahan mempunyai risiko yang tinggi untuk terjadinya pendarahan? Dr Mastura Mohd Mokhtar, Pakar Perbidanan dan Sakit Puan, menjelaskan mengenai komplikasi ini.

Tumpah darah merupakan salah satu komplikasi yang biasa terjadi semasa proses kelahiran. Terdapat beberapa keadaan yang meningkatkan kebarangkalian terjadinya tumpah darah ini. Ia berkait rapat dengan uri, tahap kesihatan ibu dan permasalahan yang timbul semasa proses kelahiran berlangsung.

Pendarahan semasa proses kelahiran menerusi pembedahan adalah sesuatu yang tidak dapat dielakkan. Lazimnya bagi wanita hamil, darah akan dihasilkan 50% lebih banyak daripada biasa. Justeru, pendarahan yang normal terjadi semasa pemisahan uri dan dinding rahim atau episiotomi ialah sesuatu yang dijangkakan.

Bagi kelahiran secara caesarean, pendarahan yang lebih banyak dijangkakan akan berlaku. Bagi mempersiapkan diri menghadapi kelahiran, ibu-ibu perlu memahami faktor yang meningkatkan risiko terjadinya pendarahan berlebihan atau tumpah darah. Lebih-lebih lagi bagi kelahiran secara pembedahan caesarean. Terdapat lapan keadaan yang boleh meningkatkan risiko terjadinya pendarahan selepas kelahiran.

1. Uri bawah (placenta previa) yang hanya akan disahkan apabila kandungan tujuh bulan ke atas. Keadaan ini terbahagi kepada empat tahap. Hal ini boleh berlaku sekiranya ibu-ibu yang mempunyai parut pada dinding rahim akibat pembedahan, prosedur D&C, kehamilan hasil kaedah IUI atau IVF, ibu mempunyai sejarah uri bawah pada kehamilan sebelum ini atau mempunyai radang pada rahim (endometrisis).
2. Uri lekang (placenta abruptio) di mana uri lekang dari dinding rahim lebih awal daripada waktu sepatutnya iaitu hanya dua atau tiga minit sebelum kelahiran. Ia sering terjadi pada ibu yang mempunyai tekanan darah tinggi semasa hamil, mengalami trauma pada perut, sejarah uri lekang, air ketuban kurang atau pecah awal.
3. Uri melekat (placenta accreta/increta/percreta) berlaku apabila berlaku lekatan uri ke dalam otot rahim hingga ada kalanya sehingga pundi kencing dan ia tidak boleh dikeluarkan secara normal selepas bersalin.
4. Ibu yang mempunyai tahap HB yang rendah mempunyai risiko pendarahan kerana rahim tidak kuat dan kurang upaya untuk mengecut dengan cepat.
5. Ibu yang bersalin anak kelima dan ke atas kerana otot rahim kurang elastik dan kuat untuk mengecut kembali.
6. Pengembangan rahim yang lebih daripada normal sama ada disebabkan oleh kehamilan kembar, polihidramnion iaitu air ketuban terlalu banyak, atau bayi terlalu besar (4kg ke atas).
7. Ibu menghidapi hemofilia atau trombofilia yang menyebabkan kegagalan darah membeku atau berhenti.
8. Rahim merekah (uterine rupture) semasa proses bersalin bagi ibu yang melahirkan anak kelima ke atas, pernah melalui caesarean, jarak caesarean kurang daripada 18 bulan atau bayi tidak memasuki pelvis ibu semasa bersalin (obstructed labour).
9. Prolonged labour di mana proses kelahiran berlangsung lebih daripada 12 jam (kecuali anak pertama). Ia disebabkan oleh pelvis ibu yang kecil atau bayi terlalu besar dan bukaan serviks yang perlahan. Keadaan ini juga boleh menyebabkan rahim tidak mengecut atau uterine atony selepas bersalin.

Rawatan bagi ibu tumpah darah semasa bersalin

Bagi setiap kelahiran, rahim akan segera mengecut selepas bayi dan uri dikeluarkan. Pengecutan yang kuat ini bertindak menutup salur darah yang terbuka di mana uri bersambung. Namun bagi ibu yang menghadapi tumpah darah, salur darah yang terbuka tidak tertutup kerana rahim yang tidak mengecut.

Bagi keadaan rahim yang tidak mengecut sejurus selepas kelahiran (uterine atony) doktor akan mengambil langkah untuk mempercepatkan proses rahim kembali kepada asal dan menghentikan pendarahan dengan beberapa langkah.

• Mengurut bahagian atas rahim.
• Memberikan suntikan
• Menyusukan bayi secepat mungkin.
• Bagi kes pendarahan yang teruk, pembedahan dilakukan secepat mungkin. Rahim akan diikat supaya ia mengecut lebih cepat.
• Jika usaha ini tidak berjaya menghentikan pendarahan yang boleh mengancam nyawa ibu, pembedahan untuk membuang rahim (hysterectomy) terpaksa dilakukan.

Persediaan bagi ibu berisiko tinggi

Bagi ibu yang menghadapi komplikasi kesihatan sepanjang kehamilan dan mempunyai risiko tinggi untuk mengalami tumpah darah, mereka perlu sentiasa berwaspada. Ambil langkah awal untuk menghadapi proses kelahiran dengan persediaan daripada segi mental dan fizikal.

1. Mendapatkan rawatan, pemeriksaan dan pemantauan daripada pakar perbidanan dan sakit puan.
2. Memastikan paras hemoglobin adalah pada tahap optimum atau sekurang-kurangnya 11g/dl.
3. Bersalin di hospital yang mempunyai kelengkapan dewan bedah yang lengkap dan bank darah.